Ashgabat (=stad van de liefde),

Die betekenis heeft vrij weinig met de stad te maken,

er zijn hiet meer politie-agenten en militairen op straat te zien dan normale mensen, en dat is geen grapje.

Ik heb begrepen dat het na Noord Korea en Eritrea het land met de minste persvrijheid is,

alles wordt hier gecontroleerd!

De persoonsverheerlijking van de president is echt onovertroffen,

de vorige president heeft een boek geschreven dat heilig verklaart is, hij zelf is tot profeet uitgeroepen. Ik ben naar zijn mausoleum geweest, staat naast een moskee die hij heeft laten bouwen op zijn geboortegrond. Een enorm gebouw, alleen wonen er geen mensen in de buurt, dus eigenlijk gebruikt niemand het.

Ook de nieuwe president staat op een enorm voetstuk, maar heilig verklaart is hij nog niet.

De stad heeft veel grote gebouwen, ook alle ministeries van Turkmenistan staan hier,

onder andere het ministerie van Tapijten en die van Turkmenische paarden.

Ook veel appartementencomplexen worden er gebouwd, maar die zijn helaas te duur voor de inwoners, gevolg is dat het merendeel leeg staat. Ook hier weer net zoals in Astana van die megalomane projecten waar geld en ruimtegebrek geen rol hebben gespeeld. Leuk om eens te zien, maar lijkt me verschrikkelijk om in te wonen.

Maar ondanks deze aparte eigenschappen van dit land is het leuk om hier een keer te zijn, bijzonder om dit een keer te zien.

Hier neem ik afscheid van mijn reisgenoten van de afgelopen 2 weken. Ik heb me erg vermaakt met de Duitsers en de Zwitsers en zal ze nog wel gaan missen denk ik.

We hebben samen veel gelachen, gezien en meegemaakt. Maar hier gaan onze wegen weer uit elkaar, het is niet anders.

Fur mein Deutsche Freunden:

Ich hatte ein sehr gute zeit die letste zwei wochen, vielen dank dafur!

Wie versprochen soll ich jede mahl auch etwas in Deutsch schreiben.

Diese mahl: Grussen aus Baku!