Shirakawa-go - Takayama - Matsumoto
Na een lange reis ben ik vanuit Naoshima in Takayama aangekomen. Ik had over de telefoon al een slaapplaats voor de komende twee dagen geregeld. Ik slaap daar in een Boeddhistisch klooster. De ontvangst was hartelijk en een prima kamertje, beetje oud en gaar alles maar wel schoon en goedkoop. Ik was op een iemand na de enige gast deze nachten. Heel maf om door een tempel te lopen zonder andere mensen tegen te komen.
In de gebedsruimte was een trap naar beneden, naar een ondergrondse gang. Daar in die gang in het pikkedonker zat ergens een slot aan de muur. Die zat op de deur naar het paradijs is het idee. De bedoeling is dat je die trap afgaat en op zoek gaat naar dat slot, als je dat gevonden hebt en je komt daarna weer in het licht naar boven ben je als het ware herboren. Al je oude zonden zijn vergeven en je begint weer opnieuw. Een bijzondere ervaring.
In Takayama zijn verschillende sake-brouwerijen, die kun je herkennen aan de bol van cederhout boven de deur. Die zitten vooral in de kleine straatjes bij het water, 's middags overvol met mensen, maar 's ochtends heerlijk rustig. Aan de rand van de stad zijn hele oude huizen uit de hele regio bij elkaar gebracht en laten ze zien hoe het leven hier was de afgelopen eeuwen.
Shirakawa-go is wel een beetje vergelijkbaar met deze verzameling huisjes, alleen dit is echt een oud dorpje waar mensen ook nog gewoon in leven. Wel heel toeristisch maar mooie huizen. Kenmerkend van de huizen in dit stadje zijn de stijle rieten daken. In de winter kan het hier goed koud zijn en flink sneeuwen. De rieten daken zijn zo stijl zodat de sneeuw er dan makkelijk vanaf kan glijden. En ook hier zie je weer de rijstvelden die net zijn aangeplant.
Na twee nachten Takayama heb ik de bus genomen door de Japanse alpen, prachtig uitzicht over de bergen. Om naar Matsumoto te komen, een stadje vooral bekend om het kasteel. Het kasteel is wat constructie betreft vergelijkbaar met die in Himeji. Maar die stond voor het grootste deel in de stijgers, dus een goede gelegenheid om zo'n kasteel nog eens goed te bekijken. Het kraaienkasteel noemen ze het, omdat het helemaal in zwart-wit is uitgevoerd (maar kraaien zijn toch alleen zwart?). Het eksterkasteel is een betere benaming misschien. In het kasteel heb ik een rondleiding gekregen van twee Japanse mannen die daar als vrijwilligers buitenlandse toeristen wat uitleg geven. Dat zie je hier wel meer, helemaal gratis en goed Engels-sprekend.
Vanuit Matsumoto met de trein naar Nagano, mijn uitvalsbasis voor morgen.
Reacties
Reacties
Je blijft me verbazen. Ik hoop dat jij jezelf ook blijft verbazen over het Japan dat zich elke dag een stukje meer aan jou ontvouwt.
Op naar Yudanaka waar de snowmonkeys wachten. Weliswaar niet in de sneeuw, maar wel in hun warme bronnenbad. En dan, komt Tokyo weer in beeld. En natuurlijk Kamakura, waar je je overgebleven geld kunt wassen in de Zeni Arai Benten, de tempel verscholen in de bergen. Ik blijf je volgen.
Het lijkt net alsof je steeds aktiever wordt.
Thuis kun je genoeg uitrusten.
Blijf genieten.
Liefs.
Hoi Jesse,
nooit gedacht dat Japan me nog eens zou gaan trekken, maar door jouw verhalen wordt het heel aantrekkelijk.
Wat fantastisch, zo'n verhaal over het slot in de muur. Ruben en ik hadden het er gisteren nog over dat zo'n reis wel een grote impact op je leven moet hebben.
Zo'n reis is altijd ook een reis in jezelf zei Ruben. Ik zie dat jij dat in elk geval ervan maakt. Ik ben heel trots op je.
Heel veel liefs uit Portugal,
Ja Jesse,
ik geniet ook zo van je verhalen en foto's. Ook een mooi ritueel om zo naar beneden te lopen en het slot te zoeken en opnieuw te beginnen. De Chinese muur vond ik ook prachtig en de Gert, valk op je hand enz. Wat een andere cultuur, die Japanse gebouwen zo steriel, haast van buiten. Heerlijk dat we zo een beetje mee kunnen reizen met jou. Liefs xxx Marita
Hallo Jesse,
Gisteren weer samen gegeten: het was niet zo druk. Waar zit toch iedereen?
Verspreid over de wereld en over Tilburg.
Als je zin hebt om maandag (Ruben en mamma komen maandag terug en Ruben is dinsdag alweer op pad) te eten, dan zal ik een echt Hollandse pot maken.
Is misschien ook wel weer lekker.
Ook om te vieren dat iedereen gezond en wel (hoop ik toch), en met een rijkdom aan ervaringen, weer kan aanschuiven.
Ik kan me er nu al op verheugen.
Maar - het is nog niet zo ver: eerst nog genieten van je laatste dagen in Japan.
(Kun je voor mij ook een warme saké drinken?)
Veel liefs van pappa.
Hoi Jesse
Tja ook aan de mooie tijd van jou komt een eind, er zijn mensen die het ook fijn vinden dat je weer naar huis komt.
Maar geniet er nog maar even van.
Neem thuis nog maar even goed de tijd om alles even te
verwerken en goed op te slaan, het waren veel indrukken en belevenissen die je een goed plekje moet geven.
Lieve groet
Neen, nu al! Hoe moeten wij het nu stellen zonder jouw fabelachtige verhalen en verbluffende fotoseries. Je kunt je toch wel voorstellen dat wij je thuis met veel te veel vragen zullen bestoken, dat moet je ons nu al niet kwalijk nemen. Neem het er nog van en alvast een goede reis; ik heb begrepen dat die wel heel lang zal duren, vooral met al die uren tijdsverschil. Misschien zit je morgen al in het vliegtuig. Ik ben enorm onder de indruk van die plattelandsgebouwen met rieten daken.
Wat ook zo onwerkelijk overkomt is de properheid van de Japanse straten. Hoe krijgen deze mensen dit voor elkaar? De tempels en kastelen mogen dan wel veel op elkaar lijken, maar het blijven unieke plaatjes. Dat verhaal van het oud-olympischcentrum klinkt nog al vreemd in mijn oren. Wat een verspilling of laat ik nu mijn nederlandse mentaliteit te ver doorschemeren.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}