Himeji - Hiroshima - Miyajima
Na het uitchecken uit de ryokan in Kyoto heb ik de shinkansen genomen naar Himeji.
Himeji is een stadje op de route naar Hiroshima vanuit Kyoto en beroemd om het kasteel dat boven de stad uittorent. Een prachtig kasteel, een stenen basis en de gebouwen helemaal met een houten constructie. Jammer genoeg stond het hoofdgebouw in de stijgers, de bijgebouwen waren wel gewoon nog te zien. Het grote gebouw was wel gewoon van binnen te bezoeken, echt enorm. Ook was er een uitkijkpost gemaakt ter hoogte van het dak waar je een mooi zicht had op de restoratiewerkzaamheden.
Na het kasteel bezichtigd te hebben ben ik de shinkansen weer ingesprongen en verder getrokken naar Hirshima. Flinke afstanden, maar met een trein die 300km per uur gaat valt het wel te overzien.
Hiroshima is bij ons vooral bekend om de atoombom die hier is ontploft aan het einde van de Tweede Wereldoorlog door de Amerikanen. Om de Japanse keizer tot overgave te dwingen. Nou dat is gelukt en je ziet hier ook wel waarom. Ik heb in het museum hier foto:s gezien van de stad voor en na de bom, er stond vrijwel niks meer overeind. Echt een enorm slachtveld met heel veel slachtoffers.
Een gebouw had de atoombom deels overleefd, muren en een deel van het dak stonden nog overeind. Dat gebouw is bewaard gebleven als herinnering aan die gebeurtenis en is nu ook nog te zien in het centrum van de stad. Erg indrukwekkend en het riep bij mij meteen de vraag op hoe het toch mogelijk is dat er zulke goede contacten zijn tussen Japan en de VS. Na zo`n gebeurtenis zou je toch anders verwachten...
Ook geeft dit bezoek aan deze stad die door atoomkracht zo beschadigd is op dit moment wel een dubbele gevoel. Op dit moment is Japans weer getroffen door een ramp met verstrekkende gevolgen. En ook nu weer zijn de effecten op langere termijn nog niet goed te overzien.
Maar het leven gaat hier gewoon door, net zoals mijn reis. Ik heb `s avonds in het hotel in de skybar een Suntory whisky gedronken, echt een Lost-in-translation momentje. Net zoals in de film in een compleet andere wereld dan in Nederland als enige westerling tussen de Japanners.
De volgende ochtend heb ik met Janne geskyped, 27 Mei is haar verjaardag. Echt jammer dat ik daar niet bij kan zijn, maar even op en neer zit er niet echt in. Toch fijn dat je gewoon even kunt skypen dan.
In totaal ben ik twee nachten in Hiroshima gebleven en vanuit daar met de trein naar Miyajima, een eilandje ten zuid-westen van Hiroshima. Daar was het erg druk met toeristen die allemaal maar voor een ding komen. Een poort (Torii) in de zee. Zulke poorten staan vaak bij de ingang van een tempel en dat is hier ook zo. De tempel staat voor een deel op palen in de zee en de poort in zee geeft toegang daartoe. Op het moment dat ik het bezocht heb was het eb en kon je helemaal tot de poort lopen.
Vanuit daar, weer via Hiroshima, met de shinkansen naar Fukuoka en vanuit daar naar Futsukaichi. Maar doorover de volgende keer weer meer.
Kyoto - Nara - Uji
De afgelopen dagen ben ik in Kyoto geweest,
eerst drie dagen in een hotel in het centrum van de stad. Nu de laatste twee dagen in een traditioneel Japans hotel, een Ryokan. Ik zal een paar foto's daarvan uploaden, heel basic is het. Je slaapt op een matje op de grond en de kamer is heel kaal eigenlijk. Maar heerlijk geslapen gister in ieder geval.
Kyoto is de oude hoofdstad van Japan, het is een grote stad met enorm veel tempels. Ik denk in totaal wel meer dan 100! In elke straat is er wel een tempel te vinden, maar de mooiste staan toch wel aan de rand van stad een beetje de bergen in. Ik heb verschillende van die tempels bezocht. Vandaag nog een tempel helemaal met goud bekleed en een tempel met een rots-tuin. Dat laatste is eigenlijk een stuk tuin met aangeharkt grind en rotsen erin, ik ben toch meer van de tuinen met planten. Vandaag de dag begonnen met een rommelmarkt, ik had gelezen dat er op 25 mei altijd een rommelmarkt wordt gehouden bij een tempel in het noorden van de stad. Ik heb een fiets gehuurt en ben daarheen gegaan. Erg leuk, de markt was best groot en veel mensen verkochten hun oude spulletjes. Eigenlijk hetzelfde als in Nederland, alleen dan met hele andere spulletjes. Ik heb veel dingen in mijn handen gehad waarvan ik niet wist wat het was.
Mocht je een keer naar Japan willen reizen moet je echt naar Kyoto en Nara. Nara is een kleine stad die ongeveer voor de helft uit park bestaat. In dat park lopen hertjes los rond tussen de mensen, heel leuk om te zien. Minder handig was het dat een van de herten honger had en mijn kaart van de stad heeft aangegeten ;)
Ook in Nara zijn de bezienswaardigheden vooral tempels, onder andere het grootste houten gebouw ter wereld, Todai-ji. Een enorm gebouw met daarin beelden van Boeddha. Mooie tuinen ook hier weer en prachtig weer (gisteren). De dag daarvoor heeft het echt pijpestelen geregend en ben ik helemaal doorweekt geraakt, misschien was het niet zo'n goed idee om net die dag een fiets te huren...
Vandaag ben ik aan het eind van de middag nog naar Uji geweest, een klein stadje onder Kyoto. Het stadje stelt niet zoveel voor, maar er is daar een heel mooi gebouw. Weer een tempel, maar wel een hele steciale (de Phoenix-hal), deze tempel staat ook afgebeeld op het muntstuk van 10 Yen.
Net zoals in de steden waar ik hiervooor ben geweest zijn de mensen hier heel aardig en hartelijk. Ierse pubs zijn een leuke plek gebleken om Japanners te ontmoeten en onder het genot van een Belgisch biertje te ouwehoeren.
Morgen richting Hiroshima met een tussenstop bij een kasteel.
Yokohama - Shimoda
Op de 19e ben ik aangekomen in Yokohama, dat is eigenlijk maar een klein stukje van Tokyo vandaan. Het was ongeveer 30 minuten met de trein. Ik had een hotel geboekt tussen Chinatown en een basketbalstadion in. Heel centraal gelegen.
Daar aangekomen kon ik nog niet inchecken, dus heb ik mijn bagage achtergelaten en ben ik wat gaan wandelen door de stad. Het lijkt wel op Tokyo, hoge gebouwen en wegen die op verschillende hoogstes elkaar kruisen. Maar toch is het ook anders, hier staan wat meer oudere gebouwen en het is ook rustiger op straat. Minder auto's en minder mensen te voet. Ook wel even prettig, ik moet toch even bijkomen van de drukte van Tokyo merk ik.
Lekker gegeten in Chinatown, lijkt trouwens wel wat op de kleine straatjes in Beijing. Alleen dan veel netter, alles netjes en strak zoals ik dat overal tot nu toe in Japan gezien heb. 's Avonds in bad gezeten en een filmpje gekeken op de computer, echt een goede aankoop :)
De dag erna op tijd opgestaan en met de trein naar Shimoda, het bleek iets verder dan ik verwacht had en ik heb dus best lang in de trein moeten zitten. Het is een klein stadje een stuk ten zuiden van Yokohama, zonder aansluiting op de Shinkansen (ultra-snelle treinen). Maar wel een heel mooie plek en ook historisch verantwoord ;)
Hier was het dat Japan zich gedwongen zag om het land voor buitenlandse handel open te stellen na een lange tijd van isolatie. In 1854 kwam hier Matthew Perry (Amerikaan) aan land en daarmee Westerse invloeden. Dat zie je nog terug in verschillende gebouwen en standbeelden.
Verder is de omgeving gewoon erg mooi, het doet me heel erg denken aan Kroatie. Maar kijk de foto's maar dan zie je wat ik bedoel. Geen toeristen te zien hier, alleen lokale vissers.'s Avonds weer terug naar Yokohama, daar nog wat gegeten en geslapen.
Vandaag aangekomen in Kyoto, de oude hoofdstad van Japan. Maar daarover een volgende keer meer.
Tokyo - Nikko
Gisterochtend vroeg naar de vismarkt hier in de stad,
dat was echt een hectische beleving. Overal om me heen wagentjes met bakken vis en schelpdieren die rondscheurden. Ik moest echt goed uitkijken dat ik niet omver gereden werd. Ik was er mooi op tijd, maar sommigen waren toch al aan het opruimen. Hele grote vissen, tonijn? en een enorme soort oesters heb ik hier gezien. Maar ik kwam nie in de verleiding om eens iets te gaan proeven.
Na dit overleefd te hebben ben ik naar de keizerlijke tuin geweest in het centrum van de stad. Op het eerste gezicht viel dat een beetje tegen. Heel groot opgezet, met paden waar een bus op zou kunnen keren. Maar het tweede deel van de tuin was wel erg mooi en intiem.
Daarna door naar het Sumo-stadion, ik had gehoort dat er deze week een toernooi gehouden zou worden. Maar kaartjes daarvoor zijn moeilijk te verkrijgen, je moet dan om 6 uur 's ochtends voor de deur gaan staan. Maar dat wil ik niet missen, het plan was om te gaan kijken waar het precies was en dan de dag erna vroeg op te staan. Maar daar aangekomen (inderdaad uitverkocht) kreeg ik zomaar een gratis kaartje van een wildvreemde Japanner in mijn handen gedrukt. Kon ik meteen gebruiken, heel aardig! Ik blijf me daarover elke dag verbazen.
Ik had een mooie plaats vanwaar ik de kwalificaties heb kunnen zien. Dat ging elke keer volgens een vast ritueel. Eerst komt er iemand het podium op (een vierkante verhoging in het midden van het stadium) en zingt een introductie. Dan komen een scheidsrechter en de twee Sumoworstelaars het podium op. De worstelaars doen ook enkele rituele bewegingen en dan gaan ze elkaar te lijf. Ze proberen elkaar op de grond te krijgen of uit een ring op het podium te duwen. Met een combinatie van kracht en gewicht, er zitten echt enorme kerels bij.
Sommige kwalificaties waren voorbij binnen enkele seconden door een slimme beweging, andere duurden meer dan een minuut voordat er iemand op de grond lag.
Later die dag heb ik me een kleine laptop aangeschaft, zo kan ik makkelijker mijn blog bijwerken en ook makkelijk mijn route door Japan plannen.
Vandaag vroeg opgestaan en met de trein naar Nikko, een klein stadje ten Noorden van Tokyo. Hier zijn verschillende Boeddhistische tempels te bezichtigen, wat ik uiteraard ook gedaan heb. Mooie tempels tussen en tegen de bergen, zie ook de foto's. Ik heb daar ook wat gewandeld vanuit de tempels met een omweg richting het stadje. Onderweg kwam ik eerst een bruine hagedis tegen en daarna een wasbeerhond. Ik wist niet wat ik zag, jammer genoeg ging het te snel om een foto te maken. Maar ik zag meteen dat het wel veel leek op een wasbeer, alleen dan donker geel/bruin met een spitse snuit. Via google ben ik erachter gekomen dat het een wasbeerhond was. Heel apart.
Vanuit de trein had ik voor het eerst zicht op het platteland van Japan, dat is net zo netjes ls het in de stad is. Alle tuinen en akkers (met rijst) perfect bijgehouden.
Nu weer terug in Tokyo, morgen ga ik richting het zuiden, maar niet ver. Ik heb een hotel geboekt voor twee nachten in Yokohama. Dat heeft de receptionist hier in dit hotel deze avond voor mij geregeld, duurde ongeveer 10 minuten voordat het allemaal gedaan was. Aan het einde daarvan heb ik hem bedankt en hij excuseerde zich daarna voor het nemen van mijn tijd...
Ik blijf me verbazen over de attentheid en beleefdheid hier in Japan
Tokyo
Zo daar ben ik dan, het laatste land van de rondreis.
Tot nu toe is de reis me meer dan bevallen, ik heb echt prachtige dingen gezien en van alles meegemaakt. En Japan belooft weer iets heel anders te zijn.
Ik heb vanaf het vliegveld eerst een stuk met de trein, metro en als laatste te voet de tocht naar het hotel gezocht. Overal waar ik kwam en ik weer de weg moest zoeken of weer een ander kaartje moest kopen werd ik vriendelijk geholpen. De mensen spreken hier redelijk tot goed engels. Maar ze zijn echt enorm vriendelijk en behulpzaam. Echt een verademing, dit heb ik nog nooit zo meegemaakt.
Soms is het ook wel een beetje ongemakkelijk, je wil dan net zo aardig zijn ten opzichte van die mensen, maar dat is lastig als je de taal en de omgangsnormen niet kent. Maar dat komt wel de komende tijd.
Ik heb al veel gewandeld door de stad, al veel gezien deze eerste twee dagen. Wat echt opvalt zijn de reclameborden en neonlichten overal, daar kom je niet onderuit. En de kleding van de jongeren, echt heel erg uitgesproken. Gisteren ben ik naar een park geweest waarvan ik gehoort had dat daar alternatieve mensen rondhingen in het weekend. Dat klopt, van rock en rollers, punkers tot meisjes verkleed als prinsesjes. Maar alle jongeren hier hebben een veel uitgesprokenere stijl van kleden dan wat ik tot nu toe meegemaakt heb.
De parken zijn ook erg mooi hier, het doet me heel erg denken aan de Engelse parken. Alles zo netjes verzorgd en tot op de centimeter bijgeknipt.
In de buurt van het hotel zijn verschillende restaurantjes en cafeetjes, heel leuk en gezellig in de avond. De eerste avond heb ik meteen een Belgisch biercafe ontdekt. Daar heb ik een La Trappe blond gedronken, uit Tilburg!!!
Heerlijk, prijs: 12 euro omgerekend, maar dat kan wel een keer. Ook de Duvel is prima hier ;)En gratis gezelschap, ik werd in dat cafe hartelijk bedankt voor mij bezoek aan Japan, met de nuclaire ramp achter de rug (ongeveer) zijn er maar weinig toeristen hier.
Verder lekker sushi gegeten, dat hoort er ook bij hier natuurlijk. Morgenvroeg wil ik op tijd opstaan en naar de vismarkt gaan hier in de stad. Dat moet ook iets speciaals zijn, daar kun je met sushi ontbijten. De sushi hier is echt heel anders dan hoe ik het in Nederland heb gegeten, veel en veel beter.
kortom,?Japan is met tot nu toe erg goed bevallen. Ik ben erg benieuwd naar de rest van het land en zal waarschijnlijk woensdag weer verder reizen. Aan het eind van de reis kom ik hier ook weer terug.
Xi'an
De oude hoofstad en startplaats van de zijderoute.
Op het eerste gezicht is het niet heel anders dan Beijing, grote nieuwe kantoorgebouwen en veel shoppingcenters. Het verschil is ook hier heel groot tussen arm en rijk. Je hebt hier mensen die bedelend op straat zitten en mensen die in de duurste auto's rondrijden.
Mijn hotel is prima, alleen de eenpersoonskamers waren al vol, of ik het geen probleem vond om mijn intrek te nemen in een van de suites.... Geen probleem natuurlijk. De locatie was erg goed, direct naast de drumtoren in het centrum. In het oude China werd de tijd aan iedereen duidelijk gemaakt door slagen op grote trommels (in de drumtoren) en door het luiden van klokken (in de klokkentoren). Een paar keer per dag werden die geluid en wist iedereen weer hoe laat het was.
Erg mooi was de Moslim-wijk in de stad. Rondom de Moskee in het centrum van Xi'an zijn allemaal kleine straatjes waar moslims wonen. Hier is nog een beetje van het oude China te beleven. Kijk ook de foto's maar eens daarvan.
Ik ben de tweede dag van mijn bezoek aan de stad naar het terracotta-leger geweest. Dat zijn soldaten van klei die als bewaking van een mausoleum dienst deden. Ze beschermden de eerste keizer die heel China onder een bewind had gebracht. Wat er nu nog van te zien is zijn drie grote hallen vol met deze soldaten. Ze zijn niet allemaal nog intact, maar toch nog erg veel. Een groot deel zit ook nog onder de grond, ze weten wel waar ze zitten maar daar blijven ze nog even. Tot het moment dat ze weten hoe de kleuren van de beelden het beste beschermd kunnen worden.
De laatste dag in Xi'an ben ik op de fiets een rondje over de stadsmuur gaan maken en heb ik nog een pagode met park bezocht. Erg mooi allemaal, maar ik ben wel goed verbrand. Die avond weer met de trein naar Beijing (daar schrijf ik dit verhaal ook). De laatste nacht in een trein, ik ben er inmiddels helemaal aan gewend. Deze keer met drie Chinezen in de trein, prima. Chinezen kunnen over het algemeen wel een stuk beter Engels dan de Russen of Mongolen heb ik gemerkt.
Vandaag nog even genieten van het mooie weer hier en nog even een paar dingen bekijken die ik nog niet gezien had en toch niet wil missen. Morgenvroeg erg vroeg op om naar het vliegveld te gaan, naar Japan. Ben benieuwd
Beijing
Beijing,
echt een enorme stad, ik dacht de avond van aankomst dat ik wel even naar het Tiananplein zou lopen. Dat heeft me anderhalf uur gekost, ongeveer 4 centimeter op mijn kaartje van de stad.Dat belooft
nog wat voor de dagen erna.
Die avond heb ik wat rondgesjokt en alleen een park met water en een tempel op een eiland. Plus het plein dus bekeken. Verder alleen plannen gemaakt voor de volgende dagen.
De dag erna, gisteren, ben ik met een taxi naar de Chinese muur geweest, ongeveer op een uurtje rijden van Beijing. Echt machtig mooi, zo groot. Vanuit de trein had ik er al wat van gezien, maar
dit stuk was nog voor het grootste gedeelte intact. Met de kabelbaan omhoog naar de muur en vanuit daar wandelend er overheen.Dat was ook nog een hele klim, die muur is niet vlak maar volgt de
contouren van de bergen, dus als die enorm stijgen doet de muur dat ook.
Vanuit daar weer met de taxi verder naar het olympisch stadion, het Birdnest. Zie ook de foto's, het ziet er echt uit als een enorm vogelnest. Maar dan een beetje buiten proporties.
Vanuit daar weer de taxi (die was geregeld voor de hele dag) genomen naar een groot waren huis met 7 verdiepingen waar ze alleen maar nepkleding en zo hadden. Daar heb ik wat dingen gekocht, waronder twee horloges voor ongeveer 30 euro in totaal. Echt niet duur allemaal.
's Avonds nog wat gegeten in de buurt van het hotel en nog een biertje gedronken hier aan het water.
Vandaag op tijd weer op en een fiets gehuurd. Ik heb me laten vertellen dat je hier in Beijing goed kunt fietsen. Dat is waar voor de helft ongeveer, de straten zijn goed en vaak heb je ook een
fietspad. Maar oversteken is een kunst op zich, daar moet je echt goed uit je doppen kijken.
In de ochtend eerst de Verboden stad bezocht, meteen wanneer dat open ging anders is het er echt te druk. Nu was het al dringen op sommige plekken. Dat was echt enorm, ik had het me niet zo groot
voorgesteld.
Verder nog een tempel bezocht in een park en weer een warenhuis, maar deze keer maar kort. Even uit de regen, vanaf vanmiddag is het gaan regenen en nog steeds niet gestopt.
Op de weg terug naar het hotel via een klein straatje waar je verschillende dingen kon eten. Onder andere, vogelspinnen, schorpioenen, aap, duizendpoot, zeepaardjes, zeesterren, torren, ratten en
ga zo maar door.
Ik heb me beperkt tot de eerste drie, Aap, Schorpioen en Vogelspin.
Aap was wel oke, Vogelspin was smerig en schorpioen was best wel lekker eigenlijk. Dat moest is toch even proberen.
Nu even gedouched in het hotel en zo avondeten hier in de buurt
Morgenavond vertrekt mijn trein weer richting Xi'an
Ulaan Batar - Beijing
De laatste dag Ulaan Batar, dat kan niet voorbij gaan zonder nog een keer te karaoken. De Bohemian rapsody ging niet zoals hij bedoelt was, maar lol hebben we wel gehad.
De ochtend van 5 mei vertrekt de trein om 7 uur, dus weer vroeg het bed uit. Volgens mij was het toch iets te gezellig die avond van tevoren, want die wekker heb ik nooit gehoord. Ik werd wakker van geklop op de deur, verslapen...
Maar de trein heb ik gelukkig wel nog gehaald, met een taxi snel naar het station. Uiteindelijk nog ruim op tijd :)
De treinreis ging voorspoedig, ik raak er al helemaal aan gewend. Deze keer met twee Mongolen in de coupe. Vanmiddag aangekomen in Beijing (Peking). Het hostel zit midden in een oud straatje, heel gezellig. Vandaag nog veel gelopen, onder andere naar het Tiananplein en het mausoleum van Mao. De verboden stad was al gesloten toen ik aan kwam, dat is nog iets voor een van de komende dagen, net zoals een uitstapje naar de Chinese Muur. Daarvan heb ik trouwens al wat van gezien vanuit de trein.
Het weer is hier ook een stuk beter, de shirts kunnen weer uit de koffer. Geen sneeuw en vrieskou meer, maar 25 graden en zonnig!
Deze stad is echt even iets heel anders dan ik gewend ben, maar daarover de volgende keer meer.