Ulaan Batar

Ulaan Batar, de hoofdstad van Mongolie.

Na aankomst uit Terelj heb ik ingescheckt in een hostel in Ulaan Batar (UB zoals het hier genoemd wordt). Ik heb weer een zacht bed en een douche, heerlijk.

De stad is druk veel verkeer. Ik heb besloten om een dag mee te doen aan de excursies die mijn Nederlandse vrienden ook gaan doen. Dat betekende onder andere een bezoek aan het paleis van de voormalige koning en een volksdans voorstelling met traditionele muziek.

's avonds eten en daarna naar een karaokebar. Daar zou ik normaal gesproken nooit heengaan, maar hier kom je daar echt niet onderuit. Dat is hier echt overal. Na twee uur zingen en veel biertjes later zijn we schor en aangeschoten naar buiten gegaan.

Samen met een Nederlander (Martijn) die hier werkt ben ik naar een nachtclub geweest. Erg druk en iedereen wil met je praten, dansen en je iets te drinken aanbieden. We hebben de dj zover gekregen om voor een volle dansende zaal een Nederlands nummer op te zetten. We hebben gedanst op Sterrenstof van de Jeugd van tegenwoordig. Geniaal, iedereen uit zijn dak.

Vanochtend was ik goed brak en nog steeds wel een beetje eigenlijk.

Vandaag ben ik met Ties en Lotte gaan winkelen in een state-department-store, een soort grote bijenkorf of v&d. En nu tussen de gamende Mongolen in een internetcafe.

Morgenvroeg ga ik weer verder, richting Peking

Mein koffer ist in Holland angekommen, endlich :)

Ich hab die Lufthansa gesacht das dahin zu schicken weil ich jetzt schon alles neu gekauft hab. Inclusive schone Mongolische schuhe

Terelj

Terelj, een gerkamp een uurtje rijden vanuit Ulaan Batar.

Het ligt in een natuurgebied, tussen de bergen.

Ik heb geslapen in een vierpersoons Ger, een traditionele Mongoolse tent. Samen met 3 andere Nederlanders. Bij aankomst was het erg koud, we hebben meteen de kachel opgestookt. De tent was op zich goed te verwarmen, alleen 's nachts ging de kachel natuurlijk weer uit en als je dan wakker wordt is het ijs-en-ijskoud.

Overdag was de temparatuur beter te doen, een graad of 10 schat ik. De eerste dag ben ik gaan paardrijden. Voor het eerst in mijn leven, best spannend. Met een klein groepje de steppe op. Heerlijk gevoel om zo door de natuur te rijden op de rug van een paard. Ook heb ik een familie bezocht die daar in een Ger leven. Je moet dan met je rechter voet als eerste over de drempel komen en dan meteen linksaf, anders kom je in de keuken. Daar heb ik ook Yak-melk gedronken, best oke eigenlijk.

De dag daarna heb ik een flinke wandeling gemaakt naar de Turtlerock, een rots die lijkt op een schilpad (met een beetje fantasie). Dat was toch een flinke wandeling. Gelukkig werden we daar opgehaald met een busje. Daar hebben we ook nog een Boeddhistisch klooster bezocht en als klap op de vuurpijl:

In Mongolie gebruiken ze een Arend voor de jacht. Zo'n enorme vogel heb ik op mijn arm gehad. Echt een enorm beest, indrukwekkend!

Listvianka - Irkutsk - Ulaan Batar

De ochtend waarop ik zou vertrekken uit Listvianka aan het Baikalmeer werd ik wakker met mist buiten. Ik besefte toen ik naar de wc ging dat het licht het niet deed en dat het eigenlijk ook wel erg koud was. In de ontbijtkamer keek ik nog eens naar buiten en zag dat het gesneeuwd had!

Er lag zeker 50cm sneeuw buiten!

De transfer, die geplant was om 10 uur, kon niet tot in Listvianka komen. De weg was te vol met sneeuw. Pas om 17 uur lukte het met een oude Russische legerbus om mij en de twee Nederlandse stellen af te halen. Ondertussen was er nog meer sneeuw bijgekomen en de reis naar Irkutsk duurde een stuk langer.

In Irkutsk ben ik alleen die avond geweest, mijn guesthouse was bij een oudere mevrouw in huis. Daar had ik een slaapkamer en een warme douche, heerlijk. Ook in Irkutsk was er veel sneeuw gevallen, in de avond heb ik de stad nog een beetje verkend, maar wel redelijk op tijd naar bed voor de vroege transfer naar het station.

Om 5.15uur vertrok de trein de volgende ochtend naar Ulaan Batar, Mongolie. Ik zat samen met Mirella en Niek in een coupe, ook een Poolse vrouw erbij, Anna. Erg gezellig, de wodka en het bier hebben weer rijkelijk gevloeid :)

Van Ulaan Batar meteen met een bus naar Terelj, een Gerkamp ik een natuurreservaat.

Listvianka

Hier een berichtje uit Listvianka, Siberie

Gisterochtend bn ik hier aangekomen, direct vanuit de trein naar een guesthouse. Het was toen al prachtig weer, heb ik echt mazzel mee volgens me mensen hier. Normaal sneeuwd het nog rond deze tijd van het jaar. Ik heb een kamer die uitkijkt op het Baikalmeer, het diepste meer ter wereld. Ongeveer net zo groot als Belgie en ongelofelijk helder water.

Het is nog voor het grootste gedeelte dichtgevroren, maar met het mooie weer van vandaag en gisteren zie ik echt dat het ijs aan het smelten is. Je hoort het ook als je er langs loopt, ijs dat smelt valt in het water.

Gister ben ik naar een bergtop gelopen en had een prachtig uitzicht, toen zag ik pas echt in wat voor een gebied ik terecht ben gekomen. Echt overweldigend, zo veel natuur om me heen. Hier in het meer zitten ook zeehonden, maar die heb ik niet in het wild gezien. En een bekende vis uit het meer is de Omul, die heb ik gisteravond geproeft en smaakt goed.

Vandaag nog lekker wat gewandeld en naar de markt geweest, verder is hier niet veel te beleven, maar wel een prachtige plek om een beetje uit te rusten.

Ik heb hier nog twee Nederlanders ontmoet, die gaan de komende dagen ongeveer dezelfde reis maken als ik.

Moskou - Irkutsk

Zo daar ben ik weer, uit de trein

De afgelopen dagen heb ik samen met drie russen in een coupe gezeten tussen Moskou en Irkutsk. Ik zat samen met een russisch stel (Andrei en Alexandra) in een coupe, het vierde bed is door verschillende mensen beslapen tijdens deze reis.

Als eerste een man op weg naar Perm, met z'n vieren hebben we een paasontbijt gehouden in de coupe. De russen hadden van alles meegenomen, onder andere eieren en paasbrood. Ik heb zelfs nog met ze getitcht. Jammer genoeg konden ze maar een enkel woord Engels, en ik natuurlijk geen russisch.

Dus het communiceren was lastig, maar met handen en voeten en veel goede wil lukt dat dan toch wel. Ik heb het heel goed naar mijn zin gehad en kan een dergelijke reis echt aanbevelen. Alleen de wodka die Andrei meegenomen had (2liter!) was door zijn oma gestookt en rook meer naar spiritus. Ik heb in het begin geprobeerd samen met hem te drinken, maar hij dronk het als limonade.

De fles was binnen een dag leeg...

Op de stations staan oude russiche vrouwtjes, Baboushka's, die eten en drinken verkopen. Ik heb van alles geprobeerd. gedroogde vis, wafels, gevulde koeken, aardappels met vis, gevulde broodjes en nog veel meer. Ook heb ik de koeientong geprobeerd in het restaurant in de trein. Was heel lekker.

In de trein heb ik ook twee Nederlandse stellen ontmoet, die zal ik waarschijnlijk de komende tijd nog wel eens tegenkomen. We zitten bijvoorbeeld ook weer in hetzelfde hotel in Beijing. Daar heb ik ook een avond mee doorgezakt. Een stel (Niek en Mirella) zit nu ook in hetzelfde dorp waar ik de komende dagen ben, dat gaat ook gezellig. Zij zitten in een hotel hier en ik in een homestay.

Ik ben inmiddels aangekomen in Litsvianka aan het Baikalmeer, echt overweldigend mooi,

maar daarover zal ik morgen nog wel een stukje schrijven en wat foto's uploaden.

Moskou

Goeiedag,

een groet uit het zonnige Moskou,

ondanks de resten sneeuw die er nog liggen hier is het goed toeven hier. Vanochtend heel vroeg opgestaan voor mij transfer naar het vliegveld in Baku, vreemd om te denken dat ik vanochten nog daar was. Met het vliegtuig naar Moskou waar ik ook mijn koffer kon ophalen.

Je voelt het al aankomen, geen koffer. Wegens een storing bij lufthansa is het niet mogelijk de koffer nog op tijd in Moskou te bezorgen. Lekker.

Dus maar weer toiletspullen aangeschaft, die mag je namelijk niet meenemen in je handbagage dus had ik achtergelaten in Baku. Maar goed dat is geen onoverkomelijk probleem. Ik heb net van de reisagent hier in Moskou het adres gekregen van een groot electronica-warenhuis waar ik misschien een oplader voor mijn camera kan aanschaffen.

Morgenvroeg maar eens kijken. Verder ben ik zo goed als compleet, ik heb ook een nagelknipper kunnen scoren vandaag. Of dwaal ik nu te ver af?

In ieder geval, Moskou:

Vandaag heb ik het Kremlin en het Rode plein bezocht en nog enkele bijzondere kerken.

Mooi zijn ze in de meeste gevallen niet, maar wel bijzonder. En weer wat rond gesjouwd tot de blaren me op de voeten staan. Ook wel wat met de metro gedaan, dat is een hele uitdaging aangezien alles hier in het Russisch aangegeven staat, geen engels te bekennen.

Morgen nog een dag Moskou en dan wordt ik om half negen 's avonds opgehaald voor de transfer naar het station, om kwart over negen vertrekt de trein richting Irkoetsk.

Groeten

Wieder kein koffer, will in Irkoetsk vielleicht da sein.....

Baku

Baku, Gelegen aan de kaspische zee. De stad doet heel europees aan, heel veel dure auto's en chiq geklede mensen. Vandaag ben ik hier aan de rand van de stad een berg opgelopen zodat ik een mooi uitzicht op de stad had. Daar in de buurt heb ik ook een begraafplaats bezocht, daar zie je wel nog sporen van de Sovjet unie, zie foto's. Het weer is goed, alleen wel een stuk kouder dan de afgelopen week. Geen 30 graden meer, maar nog maar zo rond de 15. En een hele harde wind. Uit de wind in de zon is het goed te doen. Gisteravond samen met de man van het hotel thee gedronken en wat gegeten. Aardige kerel, hij vond het maar vreemd dat vrouwen blijven werken in nederland als ze kinderen hebben gekregen. Ook dat ik samen met Janne woon en nog niet getrouwd ben, dat kan hier echt niet. Ondanks dat hier ongeveer iedereen moslim is, bijna geen hoofddoekjes. Juist korte rokjes en hoge hakken. morgen heel vroeg op voor mijn vlucht naar moskou. Als het goed is word ik daar eindelijk herenigd met mijn koffer!

Ashgabat

Ashgabat (=stad van de liefde),

Die betekenis heeft vrij weinig met de stad te maken,

er zijn hiet meer politie-agenten en militairen op straat te zien dan normale mensen, en dat is geen grapje.

Ik heb begrepen dat het na Noord Korea en Eritrea het land met de minste persvrijheid is,

alles wordt hier gecontroleerd!

De persoonsverheerlijking van de president is echt onovertroffen,

de vorige president heeft een boek geschreven dat heilig verklaart is, hij zelf is tot profeet uitgeroepen. Ik ben naar zijn mausoleum geweest, staat naast een moskee die hij heeft laten bouwen op zijn geboortegrond. Een enorm gebouw, alleen wonen er geen mensen in de buurt, dus eigenlijk gebruikt niemand het.

Ook de nieuwe president staat op een enorm voetstuk, maar heilig verklaart is hij nog niet.

De stad heeft veel grote gebouwen, ook alle ministeries van Turkmenistan staan hier,

onder andere het ministerie van Tapijten en die van Turkmenische paarden.

Ook veel appartementencomplexen worden er gebouwd, maar die zijn helaas te duur voor de inwoners, gevolg is dat het merendeel leeg staat. Ook hier weer net zoals in Astana van die megalomane projecten waar geld en ruimtegebrek geen rol hebben gespeeld. Leuk om eens te zien, maar lijkt me verschrikkelijk om in te wonen.

Maar ondanks deze aparte eigenschappen van dit land is het leuk om hier een keer te zijn, bijzonder om dit een keer te zien.

Hier neem ik afscheid van mijn reisgenoten van de afgelopen 2 weken. Ik heb me erg vermaakt met de Duitsers en de Zwitsers en zal ze nog wel gaan missen denk ik.

We hebben samen veel gelachen, gezien en meegemaakt. Maar hier gaan onze wegen weer uit elkaar, het is niet anders.

Fur mein Deutsche Freunden:

Ich hatte ein sehr gute zeit die letste zwei wochen, vielen dank dafur!

Wie versprochen soll ich jede mahl auch etwas in Deutsch schreiben.

Diese mahl: Grussen aus Baku!